Marahil hindi ito sa unang tingin, ngunit ang pagpili ng mga baso ng alak ay nagtatago ng isang buong lugar ng kinakailangang kaalaman. Ang mga baso ay may ilang mga function na, kung alam natin, ay maaaring pasiglahin at ipakita ang isang bagong antas ng karanasan sa alak. Ang mga pangunahing kinakailangan ay ang laki at ang materyal na ginamit para sa kalis.
Ang sukat na pamantayan ay natutugunan ng mga kopita kung saan ang alak ay maaaring bilugan nang hindi natapon. Kapag umiikot, kung may espasyo ang alak, ilalabas ang aroma nito.
Ang pinakamalinaw at pinakamanipis na baso ay pinakamainam para ibunyag ang tunay na kulay ng alak. Ang istraktura nito ay dapat na malinaw at makinis. Tamang-tama ang blown glass. Noong sinaunang panahon, iba't ibang pitsel at mangkok na gawa sa mga opaque na materyales gaya ng lata, pilak o kahoy ang ginamit. Halos imposibleng matukoy ang kulay ng alak noon. Ang gupit na kristal ay hindi rin mainam, sa isang banda, ang light repraksyon ay maaaring bahagyang magbago ng kulay ng inumin, at kadalasan ay gumagawa ito ng mga baso na masyadong maliit para sa pagsusuri ng alak. Kaya kung mas makinis, mas manipis at mas transparent ang salamin, mas mabuti.
Ang mga sumusunod ay aesthetic at praktikal na mga parameter, na kinabibilangan ng hugis ng cup at stem nito. Ang hugis ay lumiliit sa isang kono sa itaas, habang ang ibaba ay malawak. Sa ibabang bahagi, natapon ang alak, hinuhugasan ang mga dingding ng baso, at ang bango ay direktang umaakyat sa mga olpaktoryo na selula.
Salamat sa tangkay, ang aming mga fingerprint ay hindi nananatili sa salamin at sa parehong oras ay hindi namin naaapektuhan ang temperatura ng alak gamit ang aming mga kamay. Ang paghawak sa tangkay ay hindi lamang praktikal, ngunit napaka-eleganteng din.
Mga uri ng salamin
Ang white wine ay ibinubuhos sa mga baso na bahagyang mas makitid kaysa sa red wine glass. Maaari silang maging hugis-tulip habang ang mga gilid ay malumanay na gumulong palabas. Ang puting alak ay lasing na pinalamig, kaya naman ang tangkay ay kailangang-kailangan. Naghahain din kami ng mga rosé na alak sa mga puting baso.
Sa kabilang banda, ang mga baso para sa mga red wine ay malamang na isa sa mga pinakamatibay. Binibigyan nila ng sapat na espasyo ang alak para "huminga" at napupuno lamang hanggang sa ikatlong bahagi ng baso. Ang red wine ay nangangailangan ng oras upang magkaroon ng sapat na aroma nito. Inihahain ito nang hindi pinalamig, kaya ang baso ay maaaring hawakan kahit na sa pamamagitan ng kopita.
Ang pinakamaliit na baso ay nabibilang sa mga sparkling na alak, tinatawag din itong plauta, tinitiyak nito ang mas mahabang panahon ng pagbuga at ang tumataas na mga bula ay nakalulugod sa mata. Ang mga sparkling na alak ay inihahain nang malamig.
Sa wakas ay kawili-wili:
Sa susunod na pag-clink mo ang iyong mga baso ng alak at maging mga kampana ang mga ito sa ilang sandali, tandaan na ang kaugaliang ito ay nagmula sa sinaunang Roma. Para sa mga Romano, ito ay isang paraan upang matiyak na walang lason sa alak. Suminghot sila nang napakalakas kaya natapon ang alak mula sa isang baso patungo sa isa pa, kaya walang nakatitiyak kung hindi rin makakarating sa kanya ang lasong alak.
Pinagmulan: https://www.vinoruban.sk/pohare- may kasalanan/